زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

محمد بن سلیمان دیلمی





محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی، از راویان غالی قرن دوم و سوم هجری قمری بود که وی را از اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا (علیهماالسلام) شمرده‌اند که از امام رضا و امام جواد (علیهماالسلام) روایت نقل کرده است.


۱ - معرفی اجمالی



محمد بن سلیمان بن عبدالله دیلمی بصری، از اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا (علیهماالسلام) بود. شخص دیگری بدین نام در ضمن صحابی امام صادق (علیه‌السّلام) ذکر شده که برخی هر دو را یکی می‌دانند و دلیل آن را روایت او از امام صادق (علیه‌السّلام) ذکر کرده‌اند. او همچنین از امام رضا و امام جواد (علیهماالسلام) و کسانی مانند عبیدالله مدائنی، علی بن ابراهیم‌ هاشمی، علی بن ابی حمزه،‌ هارون بن جهم و پدرش سلیمان روایت نمود. روایت‌گرانی همچون ابراهیم بن اسحاق احمر، ابراهیم بن‌ هاشم، سهل بن زیاد، عباد بن سلیمان و محمد بن زید رزامی از او روایت کرده‌اند. برخی نیز او را با ابوعبدالله محمد بن سلیمان بن زکریا دیلمی یک نفر دانسته‌اند.

۲ - شخصیت روایی



نجاشی وی را به طور جدی در نقل روایت ضعیف دانسته و هیچ یک از منقولات او را قابل اعتماد نمی‌داند و در جای دیگر او را فردی غالی و کذّاب توصیف نموده و می‌گوید: به روایاتی که او به تنهایی نقل کرده، عمل نمی‌شود.
[۱۰] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۱۲.
صاحب مستدرکات علت نسبت غلو را به وی، نقل روایاتی دانسته که برخی از قدمای اصحاب و به دنبال آن، بعض متاخرین تحمل آن را نداشته و از این‌رو، وی را به غلو متهم کرده‌اند، چنان‌که درباره محمد بن سنان، مفضل و جابر جعفی چنین کرده‌اند.

۳ - تالیف کتاب



دیلمی دارای اثری بوده که دیگران از آن با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند و این اثر را ابراهیم بن اسحاق نهاوندی و احمد بن ابی عبدالله برقی روایت کرده‌اند.

۴ - پانویس


 
۱. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۹۰.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۵۹.    
۳. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۸۶.    
۴. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۲۹۷.    
۵. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۳۷.    
۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۲۲۱.    
۷. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۳۸.    
۸. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۲۹۷.    
۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۶۵.    
۱۰. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۱۲.
۱۱. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۱۶.    
۱۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۶۵.    
۱۳. نمازی شاهرودی، علی، الذریعه، ج۶، ص۳۶۲.    
۱۴. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۳۱.    
۱۵. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۲۷۲.    
۱۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۲۰.    
۱۷. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۴۰۲.    
۱۸. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۹۵.    
۱۹. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۴۸.    
۲۰. برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۵۳.    
۲۱. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۵، ص۲۱۹-۲۲۰.    
۲۲. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۴، ص۲۲۰.    


۵ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۹۵، برگرفته از مقاله «محمد دیلمی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.